Dünyanın en kutsal mesleklerindendir ebelik. Bir insanın hayata geliş anına, mucizelere şahitlik ederler. Doğum anında anne adayının en büyük destekçisi onlardır. Mutluluğun, acının, hüznün ve merak duygusunun bir arada yaşandığı o heyecanlı dakikalarda anne hep ebeden destek ve şefkat alır. Bu nedenledir ki meslek hayatları boyunca unutamayacakları, acı, tatlı hikâyeler biriktirirler.
Bir gün servise normal doğum tanısı ile gebe yatışı oldu. Gebenin dosyasını inceledikten sonra yanına gitmek için hazırlıklarımı tamamladım. Gebe yabancı uyrukluydu. Nereli olduğunu hatırlamıyorum ama İngilizce biliyordu. Benim İngilizcem çok iyi değildi fakat kendime güvenerek gebenin odasına gittim. Odaya girdiğimde çok güler yüzlü bir gebeyle karşılaştım. Hemen anemnezini almaya, fiziksel değerlendirmesini yapmaya başladım. Gebe, ikiz bebek bekliyordu. Kültürel bakımın önemine inandığım için hastayı kültürel yönden de değerlendirdim. Bizim kültürümüzden farklı uygulamaları yoktu. Gebemizin istediği tek şey kendisine herhangi bir ilaç uygulamasının yapılmaması yönündeydi. Bu konu hakkında, hekimi bilgilendirdik ve gebeye ilaç uygulaması yapılmamasına karar verildi. Travay takibi boyunca oksitosin dahil hiçbir ilaç uygulaması yapılmadı.
Eylem takibimiz sırasında vajinal tuşe yaparken mahremiyetine dikkat ediyor, tuşe bulguları ile ilgili her seferinde kendisine açıklama yapıyordum. Kontraksiyonlar geldiğinde nefes tekniklerini öğretmek için beden dilini kullanıyor önce kendim uygulayıp, sonra onun yapmasını istiyordum. Ikınma tekniklerini de aynı şekilde öğrettim. Böylelikle beden dili ve aramızdaki empati bağı en önemli iletişim aracı olmuş, sözel iletişimin önüne geçmişti. Gebe artık bana güveniyordu. Birlikte çok güzel bir ekip olmuştuk.
Travay güzel ilerledi, NST (Non Stres Test) sonucu hep reaktifti. Saat 17:00 gibi gebe tam açıklığa ulaşmıştı. Bebeklerimiz artık geliyordu. Doğumhanede, doğum masası hazırlandı. Steril aletler, vakum, oksijen sistemi kontrol edildi. Bebek hemşirelerine haber verildi. Bebekler için ısıtıcı yatak hazırlandı. Hazırlıklarımız tamamlandıktan sonra doğumhaneye geçtik. Gebe ile travayda yaptığımız ıkınma egzersizleri, solunum egzersizleri işe yaramıştı. Gebenin, ilk bebeği oksiput geliş olarak dünyaya gözlerini açtı ve sağlıklı bir şekilde ağlayan bebeği yeni doğan hemşirelerine teslim ettik. Sırada ikinci bebek vardı. İkinci bebek için bir süre beklememiz gerekiyordu, onun da çıkıma yerleşmesi için bir süre geçmeliydi. Fakat uzun bir süre beklememize rağmen bebek yerleşimini tamamlayamadı. Bu arada NST bulguları reaktifti. Hekim biraz daha bekledikten sonra, anneyi ve bebeği yormamak adına el manipülasyonu ile bebeğin oksiput pozisyona gelmesini sağladı. Annenin ağrıları uzun aralıklarla geldiği için hekim gebeyi ikna ettikten sonra, kontraksiyonlarını getirmek için hemen oksitosin başladık. Hidrasyon için mayisini hızlıca gönderdik. Annenin ıkınması ile birlikte, tüm gücümle kristaller manevrasını uyguladım ve bebeğin doğumu gerçekleşti. O anda doğumhanede bir sessizlik oldu, hepimiz bebeğin ağlamasını bekliyorduk. Bebeğin sesini duyduğumuzda tüm ekip rahat bir nefes aldık ve çok mutlu olduk. Plasentalar çıktıktan sonra biraz kanaması oldu. Hemen uterus masajına başladım. Bir yandan da kan basıncını değerlendirdikten sonra hekim istemi ile metiler, oksitosin gibi uteratonik ajanlar uyguladım. Şanslıydık ki uterus hemen kontrakte oldu ve kanamayı kontrol altına aldık. Anne artık yorulmuştu. Bakımlarını yaptıktan sonra hemen odasına aldık ve bebek hemşireleri tarafından bebekleri yanına getirildi. Artık o da, bizlerde mutluyduk. Bebeklerin dünyaya gelmesiyle duygularımız ortak noktada birleşmişti. Somut olarak aynı dili kullanmasakta umut dolu bekleyişimiz, heyecanımız, sevincimiz aynı dili konuşmuştu.
Doğum sürecinde yaşadığımız her komplikasyonda büyük heyecenlar yaşasak da, bunu yöneteceğimizi bilmek çok önemli…
Her zaman sevginin dilinden konuşabilmak dileğiyle;
Hazırlayan: Esra İLERİ
Acıbadem Eskişehir Hastanesi
Eğitim ve Gelişim Hemşiresi
Hazırlanma Tarihi: 15.03.2018